Eindelijk konden we deze week de sleutel van het huis van mijn schoonmoeder inleveren. De dame van de woningbouwvereniging excuseerde zich voor de problemen die we hadden om met haar in contact te komen. Volgens haar waren in de Coronatijd de telefoonlijnen overbezet...

‘Waarvoor wilt u een e-bike kopen?’ vraagt de man in de winkel. ‘Ik wil mijn vrouw bij kunnen houden.’ ‘En wat voor type heeft uw vrouw.’ ‘Een met twee mooie benen,’ zeg ik, maar hij ziet de grap niet en ik denk erbij: met goddelijke benen die voor me uit dansen...

Dit zijn de tijden van de vergeetdagen. Elke dag gebeurt het zelfde en we weten de namen van de dagen niet meer, halen de zondagen dooreen met de woensdagen. Het enige houvast dat we nog hebben is of het ervoor of erna gebeurde. Als we dat baken gevonden hebben...

Na mijn vorige blogs, die het onherroepelijke voorspelden, kan ik u verzekeren dat er leven is na de dood. Niet na de punt achter de zin, maar na de slechte bloeduitslagen en de scans die de kaart van mijn skelet toonden als een druk land met veel overbevolkte steden...

Als ik thuis kom staat de grote doos van het Centraal Boekhuis voor de deur. Mijn nieuwe boek: ‘Het leven, het leven’ is officieel verschenen. Voorzichtig pak ik de bovenste van de stapel, keer hem om, bekijk het van alle kanten, ruik eraan en open het op willekeurige...