by ivan wolffers | Oct 31, 2021 | Weekboek van Ivan Wolffers
Op een dag zag ik de grijze haren op mijn donkerblauwe vest. Het waren er teveel en ik wist wat dat betekende. Ik plukte, plukte om mijn kleding onberispelijk te houden, maar ze vielen te snel voor mij om ooit nog donkere kleren te dragen en er verzorgd uit te zien....
by ivan wolffers | Oct 24, 2021 | Weekboek van Ivan Wolffers
Chemotherapie, het is een woord waaromheen de doem van een folterkamer hangt. Wie die weg gaat, reist in de verbeelding van de angstige de dood tegemoet. Ik weet het niet, maar ben blij dat ik die behandeling kan volgen omdat het nog de hoop biedt dat ik mijn...
by ivan wolffers | Oct 11, 2021 | Weekboek van Ivan Wolffers
De Parijse grootproducent van slimme zinnen en aforismen Nicolas Chamfort (1741-1794) schreef: ‘Bij elk nieuw levensstadium ben je weer een groentje.’ Dat wist ik al omdat ik in mijn arrogantie dacht alles te begrijpen, maar het zo mis bleek te hebben toen de dokter...
by ivan wolffers | Oct 3, 2021 | Weekboek van Ivan Wolffers
De nacht nadat ik mijn eerste docetaxol chemo had gekregen werd ik telkens wakker. Op mijn tenen sloop ik naar het toilet, maar de planken van de houten vloer in onze slaapkamer huilden onder mijn blote voeten. Ik wilde voorkomen dat Marion gewekt zou worden en...
by ivan wolffers | Sep 12, 2021 | Weekboek van Ivan Wolffers
‘Wanneer ben je aan Een kleine familie begonnen?’ vroeg de interviewer aan me tijdens de bijeenkomst waarop mijn nieuwe boek gepresenteerd werd. Wanneer? Om eerlijk te zijn ben ik er mijn leven lang mee bezig geweest, maar nu pas heb ik er de woorden voor gevonden....
by ivan wolffers | Sep 3, 2021 | Weekboek van Ivan Wolffers
De pijn in mijn rechterbovenarm en -schouder neemt sinds een paar weken geleidelijk toe. Betekent dit dat ik met de chemo moet beginnen? Daarmee mag ik immers niet te laat zijn, want hoe langer ik wacht des te minder vitaal ik ben. Wat ik weet is dat op verschillende...
Recent Comments