by ivan wolffers | Feb 16, 2020 | Weekboek van Ivan Wolffers
Geldig tot 02-2025 staat er op de nieuwe ING-kaart. Nog vijf jaar erbij. Met plezier knip ik de oude kaart in stukjes. Op de zelfde dag ontvang ik per post mijn nieuwe OV Chipkaart. Die loopt door tot 03-2025. Mijn paspoort is nog in orde tot 03-2024, mijn Visa kaart...
by ivan wolffers | Feb 9, 2020 | Weekboek van Ivan Wolffers
Wat heerlijk dat die wereld kankerdag weer voorbij is, die dag waarop alles nog eens lekker over je heen komt en wordt opgerakeld. De kunst om het te vergeten en de doem achter je te laten is een groot goed. De pijn wordt minder, maar de littekens blijven en jaarlijks...
by ivan wolffers | Jan 31, 2020 | Weekboek van Ivan Wolffers
We zijn negenenveertig jaar samen, soms gelukkig, soms boos op elkaar, soms zitten we in de put, maar we troosten elkaar ook. We boffen maar dat we het zo ver samen gered hebben, maar Herodotus schreef ‘Beschouw geen mens gelukkig tot zijn laatste uur is aangebroken.”...
by ivan wolffers | Jan 15, 2020 | Weekboek van Ivan Wolffers
Ze zegt ‘spelen’ en wij weten genoeg. We volgen haar dociel naar de serre waar altijd de drie babypoppen op ware grootte en in verschillende huidskleuren in hun roze wiegjes geduldig op haar wachten, naar het fornuisje dat altijd aanstaat en waarop ze eeuwig de zelfde...
by ivan wolffers | Jan 2, 2020 | Weekboek van Ivan Wolffers
Misschien. Wie weet? Ik ben over de drempel van het nieuwe jaar gestapt en kijk nog wat onwennig rond. Zal ik in mei 2020 de respectabele leeftijd van 72 jaar bereiken? In 1968 toen ik twintig was dacht ik dat als ik veertig jaar zou zijn geworden en al mijn dromen...
by ivan wolffers | Dec 28, 2019 | Weekboek van Ivan Wolffers
Als ze de sleutel in de voordeur hoort, zegt ze verwachtingsvol ‘Wie is daar?’ Met een kerstlach op mijn gezicht kom ik binnen, probeer de vreugde die bij dit seizoen hoort uit te dragen. Ik heb mijn donkerblauwe pak met champagnegeur al aangetrokken want straks gaan...
Recent Comments