Week 2018 – 18

Ik schrijf een boek. Overleven. Niets meer en niets minder. Elke minuut tijd die ik heb, ben ik ermee bezig. Voor een weekblog over kanker is even geen tijd. Daarom hier de introductie voor hoofdstuk 6, special voor wie me wekelijks volgt. In 1952 toen na de...

Week 2018 – 17

“Heb je je wel eens laten testen of je een erfelijke vorm van prostaatkanker hebt?” vroeg iemand me. Nee, dat had ik niet. Om te beginnen omdat ik al kanker heb en het dus weinig uitmaakt van welke kant de hond me heeft gebeten, en ten tweede omdat de bestaande...

Week 2018 – 16

Voor ik naar bed ging moest ik iedereen een hand geven. Kussen deden we in die tijd nog niet. Er was nog niets van de ongewenste intimiteit waartoe je minderjarigen over moet halen. Geef nou een kusje aan opa. Ze aankijken viel ons kinderen zelfs moeilijk. De vaders...