Week 2018 – 09

Het was een week van sterfgevallen en niemand ging te laat heen. De zinnen ontbraken en de meest gehoorde opmerking was “Ik weet niet wat ik moet zeggen”.  Tussen de twee grote rites de passage, onze geboorte en als we heengaan, kletsen we wat af. Ik zie het aan onze...

Week 2018 – 08

Wij hoorden hem in paniek boven huilen en renden achter elkaar de trap op. Zes jaar was hij ongeveer. Marion drukte hem tegen zich aan en droeg hem naar beneden, het licht van de wakkere wereld binnen, maar hij was niet uit zijn nachtmerrie te bevrijden. Ontroostbaar...

Week 2018 – 07

“Heeft u twee kaartjes voor vijfenzestig plus voor Three billboards in Ebbing, Missouri?” vroeg ik. “Goh, vijfenzestig plus,” zei hij. “Is dat nou erg verschillend van tweeënvijftig.” “Nee, het is vrijwel hetzelfde, behalve dat je een hoop klachten hebt en vooral op...

Week 2018 – 06

Al te lang schrijf ik over kanker en dood, maar eigenlijk heb ik het liever over het leven en hoe het altijd maar voortgaat. Bovendien zie ik de afgelopen maanden in toenemende mate artikelen in de media waarin meningen verkondigd worden over het nut van eugenetica en...