Week 2018 – 05

Toen ik in 1990 voor de eerste keer in Hanoi werkte, zag ik de voormalige VietMinh- en Vietcongsoldaten in groepjes bij elkaar in de parken van de stad zitten. De groene verschoten helmen, hun versleten overhemden, donkere gerafelde broeken, sommige met de littekens...

Week 2018 – 04

Nog maar nauwelijks hadden de passagiers de veiligheidsriemen vastgemaakt of de gezagvoerder vertelde ons dat we pech hadden. “Het waait flink in Amsterdam en daarom kunnen we nog niet vertrekken. Voorlopig moeten we nog een uur wachten voor we kunnen opstijgen. Ik...

Week 2018 – 03

In de polikliniek kwam een vrouw binnen met bloedende oorlellen omdat iemand op de markt haar gouden ringen er met geweld uit had getrokken. Een meisje van veertien met hevige vaginale bloedingen werd bij ons gebracht door twee mannen omdat ze waarschijnlijk spoedig...

Week 2018 – 02

Marion ziet elke dag wat meer en het lijkt of mijn zicht daardoor ook wat completer wordt. De bezorgdheid verdwijnt langzaam maar zeker en de zon krijgt een kans. Om een heel weeblog te schrijven is het nog te vroeg. Ik citeer mezelf uit mijn boek ‘Broer van god’. Een...