Week 2017 – 05

Tegen de ochtend hoorde ik dat mijn gevangenisstraf voorbij was en kon gaan, maar niemand wist hoe ik thuis moest komen. In mijn geheugen zocht ik naar hoe het was en waarom ik eigenlijk had vastgezeten. Maar dat ik onschuldig was, wist ik zeker. Hoewel de rechter...

Week 2017 – 04

Op zijn verjaardag belde ik hem op en zei “Negenzestig! Had jij ooit kunnen denken dat toen we met die gekke glimmende zwarte jassen door de stad liepen wij zo oud zouden worden.” Onze moeders vonden die jassen niets, maar die zijn dood en daarmee de ergernis voorbij....

Week 2017 – 03

Nog nooit heb ik iemand van de medewerkers van de afdeling ‘Bloedafname’ een tweede keer ontmoet.  Zo’n vijfenvijftig vrouwen en een man waren gedurende de afgelopen veertien jaar intiem met mij door hun naald in mijn ader te schuiven. Het gesprek dat we voeren...

Week 2017 – 02

Het lukte me net nog om voor het traag voort schuifelende echtpaar het trapje naar de apotheek op te gaan. Het duurt daar soms zo lang en je kan daarom niet snel genoeg je nummertje trekken. Er was echter niemand en ik werd onmiddellijk geholpen, alleen was het recept...