Week 48-2012

Lang heb ik het op proberen te houden, maar uiteindelijk moet ik toch uit bed. Het is zes uur in de ochtend. Op de tast ga ik tussen de onbekende meubelen naar het toilet. Ik ben opgelucht als ik behoedzaam mijn weg op de tast terug probeer te vinden. Als ik thuis...

Week 47-2012

“Dat heeft nog nooit iemand voor me gedaan,” zei Helena een half jaar geleden toen ik haar ophaalde van school. Zij fietste naar huis en ik rende naast haar. Ze keek geamuseerd opzij en ik lachte van binnen van mijn longen, naar mijn buik en door mijn...

Week 46-2012

Ben ik een ander mens door de wat zwaardere hormonale behandeling? Ik hoop van niet, want het stelt me voor een vreemde keus. Is het leven van de ander die ik dan mogelijk ben geworden wel de moeite waard? Ga ik daar mijn best wel voor doen? Het zijn wonderlijke...

Week 45-2012

Toen ik voor het eerst gecastreerd werd – tien jaar geleden – was ik in de war, maar wilde toch cool lijken: een man die ondanks wat hem overkomt kalm blijft en verder gaat met waarmee hij bezig was. Mijn leven lang heb ik geschreven en dat wilde ik...

Week 44-2012

Wat leer je in hemelsnaam van kanker, van onhandige hulpverleners, van bestralingen, van hormonale therapie, van chemotherapie? En waarom is het – als je alles een beetje begrijpt – afgelopen en doe je examen voor niets? Achteraf, ja dan weten we het maar...